Szkolenia dla instytucji

Pomiędzy chorobą psychiczną a zaburzeniami zachowania dzieci i młodzieży – diagnostyka, zintegrowany system opieki terapeutycznej i wychowawczej

Prowadzący szkolenie dr n. med. Krzysztof Szwajca

Specjalista psychiatra, psychoterapeuta i superwizor SNP Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, specjalista terapii środowiskowej. Autor ponad 100 publikacji naukowych i wystąpień zjazdowych, uczeń prof. Marii Orwid (min. członek działającego pod Jej kierownictwem zespołu badającego odległe następstwa traumy Holocaustu i prowadzącego psychoterapię Dzieci Holocaustu i II pokolenia ocalałych z Holocaustu). W kręgu jego zainteresowań naukowych znajdują się: psychoterapia dzieci i młodzieży, terapia rodzinna, oddziaływania środowiskowe, praca terapeutyczna z rodzinami zmarginalizowanymi, problematyka posttraumatyczna (międzygeneracyjny przekaz traumy, terapia dziecięcych ofiar przemocy i molestowania seksualnego). W Klinice Psychiatrii Dzieci i Młodzieży związany głównie z Zespołem Leczenia Domowego (kier. Ryszard Izdebski), który prowadzi terapię rodzinną na terenie domu pacjenta. Poza tym kieruje Krakowskim Instytutem Psychoterapii przy ul. Podbrzezie 6 w Krakowie, pełni nadzór merytoryczny nad Centrum Psychoterapii Rodzin w Radomiu. W przeszłości współtworzył i kierował jeszcze dwoma innymi ośrodkami psychoterapii środowiskowej na terenie Krakowa oraz prowadził Oddział Psychiatryczny Sanatoryjno-Rehabilitacyjny dla Dzieci i Młodzieży w Rabce-Zdroju. Nauczyciel akademicki od dziewięciu lat, z doświadczeniem w szkoleniu przed i podyplomowym z zakresu psychiatrii, szkoleniu podyplomowym z zakresu psychoterapii oraz pracy z klientem dziecięco-młodzieżowym. Charakter i zakres szkolenia Do szpitali psychiatrycznych kierowane są dzieci, między innymi z różnych rodzajów placówek opiekuńczych, nie wyłączając domów dziecka, rodzinnych domów dziecka czy wiosek dziecięcych (placówki socjalizacyjne i opiekuńcze). W niektórych województwach zdecydowana większość leczonych dzieci pochodzi z pogotowi opiekuńczych (placówki interwencyjne). Najczęstszym powodem umieszczenia wychowanków z wyżej wymienionych placówek w szpitalu psychiatrycznym były zaburzenia zachowania. Często dopisywano jeszcze zaburzenia emocjonalne, agresję słowną i fizyczną, ADHD, hiperkinetyczne zaburzenia zachowania, zaburzenia opozycyjno-buntownicze. W niektórych przypadkach w rubryce diagnoza dopisywano upośledzenie umysłowe. Następną grupą najczęściej występującą, są dzieci po próbach samobójczych lub z zagrożeniem samobójstwa oraz dzieci uzależnione od substancji psychoaktywnych i alkoholu. Rzadko zdarzały się przypadki dzieci, które wymagały hospitalizacji z powodu choroby psychicznej. Prezentowane przez dzieci zaburzenia miały często swoje uzasadnienie w problemach adaptacyjnych, stresie związanym z opuszczeniem domu rodzinnego, problemach rodzinnych itp.

Zasadniczym celem szkolenia jest rozwinięcie umiejętności rozpoznawania zaburzeń zachowania u dzieci i młodzieży, zrozumienie ich uwarunkowań oraz różnicowania od innych zaburzeń psychicznych, a także dobór odpowiednich metod terapeutycznych. Forma zajęć Szkolenie oparte na konkretnym materiale klinicznym, prowadzone w formie warsztatów i seminariów. Dwudniowa sesja obejmuje 14 godzin szkoleniowych. Program szkolenia
  1. Podstawy rozwoju psychospołecznego człowieka – pojęcie normy rozwojowej, funkcjonowanie prawidłowe wersus patologia w kolejnych etapach rozwoju dziecka;
  2. Normy powszechne a środowiskowe – znaczenie kontekstu środowiskowego (rodzinnego, rówieśniczego, instytucjonalnego) dla rozwoju poznawczego, emocjonalnego i funkcjonowania społecznego;
  3. Kryteria diagnostyczne zaburzeń zachowania według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD11;
  4. Diagnostyka różnicowa – dziecko “trudne” czy “chore”?;
  5. Różne postacie zaburzeń zachowania (m.in. wynikające z FAS, ADHD, RAD i inne), ich przyczyny, kontekst środowiskowy, biopsychiczny i społeczno-kulturowy (m. in. internet, gry komputerowe, sceny przemocy w filmach) – proponowane oddziaływania;
  6. Zaburzenia zachowania, postawy opozycyjno-buntownicze – leczyć czy wychowywać? Kto, w jakim zakresie i w jaki sposób może wpływać na funkcjonowanie młodego człowieka;
  7. Inne najczęściej spotykane postaci zaburzeń:
    • zaburzenia hiperkinetyczne
    • zaburzenia lękowe (lęki separacyjne, lęki napadowe)
    • fobia szkolna
    • depresja
    • zespół obsesyjno-kompulsyjny (OCD)
    • trauma dziecięca, stres pourazowy (PTSD)
  8. Postępowanie i pomoc dzieciom z dysfunkcjami;
  9. Dziecko w świetle prawa – osoba małoletnia w rozumieniu Ustawy o Nieletnich, Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego oraz Ustawy o przeciwdziałaniu Narkomanii, dziecko jako podmiot i przedmiot decyzji podejmowanych przez rodziców, opiekunów, instytucje prawne, opiekuńcze i lecznicze;
  10. Studium przypadku dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania.
Czas trwania szkolenia Dwudniowe szkolenie obejmuje 15 godzin dydaktycznych.